คำศัพท์ : กระเซ้ากระซี้
กระเซ้ากระซี้ [V] importune ; beseech; entreat; implore; supplicate; solicit; pester
Syn. รบเร้า, เซ้าซี้
Sample. หล่อนดุจนเด็กขยาดไม่กล้ากระเซ้ากระซี้