กระด้างกระเดื่อง [V] disobey ; resist; defy; refuse; be rebellious; be insubordinate; be stubborn

Syn. เอาใจออกห่าง, แข็งข้อ

Ant. อ่อนน้อม

Def. ไม่อ่อนน้อม, เอาใจออกหากไม่ยอมอ่อนน้อมอย่างเคย

Sample. ขณะนี้มีประชาชนบางกลุ่มกระด้างกระเดื่อง และก่อความไม่สงบขึ้นในบ้านเมือง

กระด้างกระเดื่อง [ADJ] rebellious ; stubborn; mutinous; obstinate; disobeyed

Syn. เอาใจออกห่าง, แข็งข้อ

Ant. อ่อนน้อม

Def. ที่มีลักษณะไม่อ่อนน้อม, เอาใจออกหากไม่ยอมอ่อนน้อมอย่างเคย

Sample. ระบบการปกครองแบบเผด็จการจะมีการปราบปรามผู้ที่กระด้างกระเดื่องด้วยวิธีการรุนแรงเสมอ